உலகெல்லாம் ஒற்றை வானம்
உயிருக்கெல்லாம் ஒன்றே மாமழை
பசித்து பருகி வேர்விடும் விதைகள்
பரந்து விரிந்த பெருவனமாகும்
கைக்கெட்டும் தூரத்தில் அறிவுச்சுரங்கம்
கண்டடைய முயன்றால் வானாய் விரியும்
கொட்டிக்கிடக்கும் பலநூறு
விண்மீன்கூட்டம்
அதில் சுட்டுகிறேன் சில
துருவ நட்சத்திரம்
தீநுண்மியை விடவும் கொடிது
தீண்டாமை என்றே உணர
அம்பேத்கரை படி
விளக்கேற்றி மணியடித்து
விரட்ட முடியுமா கொரோனாவை
பகுத்தறிவு பகலவனைப்படி
அரிச்சுவடியில் படித்த ஔவையை
மறந்திருப்பாய்
ஆண்டிராய்டு காலத்தில்
அடாவை மறந்திருப்பாய்
பெண்கல்வி சிறப்புணர
பாவேந்தனைப் படி
வலதுக்கு இசைவாக வங்கிகள் வளைய
வறுமைக்கு ஏன் வரி மேல் வரி
மார்க்ஸை படி
சரித்திரத்திற்கும் சாஸ்திரத்திற்கும்
நூல் அளவே வேறுபாடு இருப்பதை
நுணுக்கமாய் உணர அரசியல் படி
பருகிட தணியாத தாகம் அறிவு
பகிர்ந்திடக் குறையாத செல்வம் அறிவு
நீட்டு நீட்டு என்று
நீட்டியும் மடக்கியும்
பூட்ட முடியாத புதையல் அறிவு
அறிவை விரிவு செய்
ஒப்பனைகள் களையும்
ஒப்பிலா அறிவின் சிறகால்
வானம் வசப்படும்
வரலாறு சீர்பெறும்
அறிவே பார்வை நல்கும்
அறிவே அறத்தைப்பேணும்
அறிவே மனிதம் காக்கும்
அறிவே மனத்தடைகள் போக்கும்
நாடுக எட்டுத்திக்கும்
சூடுக அறிவின் பேரொளி
நாடுகள் நடுவே ஓடும்
கோடுகள் அழிந்து போகும்
நாளும் பொழுதும் பூசிய
செருக்கின் பிடறியை உலுக்கும்
மதத்தின் பேரால் வெடிக்கும்
மரணத்தின் ஓலம் அடங்கும்
கண் எட்டும் தூரத்தில்
மருத்துவத்தின் மகத்துவம் புரியும்
விண்முட்டும் சின்னங்கள்
வீண் விரயமென அறியும்
கால் செருப்பு தேசம் ஆண்ட
காலங்கள் மறைந்து போகும்
தார் பூசி மறைத்த போதும்
தமிழ் என்றும் தரணி ஆளும்
நாளை கிழக்கில் மட்டுமல்ல
எட்டுத்திசையிலும் வெளுக்கும்
அறிவற்றங் காக்கும் கருவி
அகிலம் மேவும் புரவி
அறிவை விரிவு செய்
ஆற்றலால் உலகை வெல்