நிலோ காத்திருக்கிறாள்

                    { இந்த கதை ஆனந்தஜோதி சென்ற ஆண்டு நடத்திய சிறுகதை போட்டியில் எனக்கு இரண்டாம் பரிசு வாங்கித்தந்தது .}

                                                                                                                                                                                                                               

                                                                                                                                                                        சுற்றம் மறந்து பார்வை மாநாடு நடத்திக் கொண்டிருந்த கிரேக்க காதலர்களின் கோர்த்த விரல்களுக்கிடையே இருந்த இதய வடிவ கடிகாரத்தில் இரண்டு அம்புகளும், ஒன்றையொன்று முத்தமிட்டு மணி 12 என்றது. நிலோபர் செல்போனை எடுத்து மணி பார்த்தாள். அதுவும் மேசையில் இருந்த கிரேக்க கடிகாரம் சொன்னதைத்தான் வழிமொழிந்தது. நிலோ அந்தக் கடிகாரத்தில் ஒருபோதும் மணி பார்ப்பதில்லை. ரகு அதை பரிசளித்த நாளாய் அந்தக் காதலர்களை ரகுவும் நிலோவுமாக மாற்றும் கற்பனையிலேயே ஆழ்ந்துவிடுகிறாள்.


                              டிசம்பர் மாதத்து டெல்லி அந்த மதிய வேளையில் கூட சிறிது பனியோடுதான் இருந்தது. முதல் முறையாக காத்திருந்தாள், அதுவும் இரண்டு மணி நேரமாய். ஆனால் சிறிது கூட கோபம் வரவில்லை ரகுமீது. அவள் எத்தனையோ முறை அவனை காக்க வைத்திருக்கிறாள். அது மட்டும் அல்ல, ரகு மீது யாருக்கும் கோபம் வராது. அப்படி வந்தாலும் அவன் பேசத்துவங்கிய நொடியில், வந்த கோபத்துக்காக எதிரே இருப்பவர் வெட்கப்பட்டுப் போவார்கள்.

                             அன்பாய் அக்கறையாய், சிரிக்கக்சிரிக்க பேசுவான். அவன் சிரிப்பில் மயங்காதவர் கூட அவன் அன்பில் உருகிப்போவர். அந்த அன்பில் உண்மை இருக்கும் நேர்மை இருக்கும். பலன் எதிர்பாராமல் உதவுவதில் ரகுவை மிஞ்ச ஆளே இல்லை. இப்போது கூட முகம் தெரியாத யாருக்கோ உதவப் போனதில்தான் தாமதம். அந்த உதவி மனப்பான்மையில் தானே ரகுவின் முதல் சந்திப்பும் நிகழ்ந்தது.
                           மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன் கல்லூரி இறுதியாண்டில் ஒரு நாள் இரவு ஆக்ரா சென்று திரும்பிய டூரிஸ்ட் பஸ் மரத்தில் மோதி சாய்ந்திருக்க, சற்று நேரத்திற்கு பின் அவ்வழியே வந்த காரில் இருந்தவர்கள் மாற்று பேருந்துக்கு ஏற்பாடு செய்வதும் மீட்பதும்மாய் இருந்தனர். இருக்கையில் வசமாய் சிக்கியிருந்த நிலோவை ரகுதான் மீட்டு முதல் உதவி செய்தான்.

                             பரிவைத்தாண்டி எதுவும் இல்லை அவன் கண்களில். கைத்தாங்கலாய் அழைத்து ,மாற்றுப் பேருந்தில்அமர்த்தி, தண்ணீர் கொடுத்தான். அவள் சொன்ன நன்றி இருளில் கரைய அடுத்த நபரை மீட்டுக் கொண்டிருந்தான். அயர்ந்து போனாள் நிலோ.

                         அடுத்த சந்திப்பு தயாள் சிங் நூலகத்தில் வயதான ஒரு தாத்தாவிற்கு ஒரு நூலை வாசித்துக் கொண்டிருந்த ரகுவை நெருங்கி தன்னை நினைவிருக்கிறதா? என்றாள்  நிலோ. நெற்றி சுருக்கி பின்னர்'"சாரி" என்றான். அவன் முதல் உதவி செய்த மணிக்கட்டை காட்டி, அவள் இடம் சுட்டி பொருள் விளக்கிய பின், புன்னகையோடு உடல் நலம் விசாரித்தான். அவனது பக்குவமான பேச்சில் மற்றும் ஒரு முறை அயர்ந்து போனாள். அவன் அகன்ற பின்தான் அவன்  பெயரை கேட்க  மறந்ததையும் தன் பெயரையும் அவன் கேட்கவில்லை என்பதையும் உணர்ந்தாள். அவன் புன்னகை மட்டும் அங்கேயே படிந்து விட்டதாகவும்  உணர்ந்தாள்.

                           இருமுறை மட்டுமே சந்தித்த ஒருவனை, இந்த இரண்டு மாதங்களில் நாளுக்கு  ஒருமுறையேனும் நினைத்துவிடுகிறாள் நிலோ. டெல்லியில் தமிழ் பேசும் இன்னொருவன் என்பது மட்டுமா  காரணம்? . அவளுக்கு அங்கே நிறைய தமிழ் நண்பர்கள் இருக்கிறார்களே!

                         ஏதோ ஒரு நிகழ்தகவில் நடந்தது அடுத்த சந்திப்பு. அவள் கல்லூரியில் நடந்த ரத்ததான முகாமிற்கு வளரும் தொழில் முனைவோர் மற்றும் தன்னார்வலர் என்ற முறையில் விழாவை ரத்த தானம் செய்து தொடங்கிவைக்க வந்த போதுதான் அவன் ரகமது பாரூக் என்று கல்லூரி முழுமைக்கும் அறிமுகம் ஆனான்.

                             மதிய உணவு இடைவேளையின் முதல் நொடியில் நிலோவை அவன் முன் நிறுத்தியது அது. அவர்கள் பழகத் தொடங்கிய இரண்டு மாதங்களில் அது அவனையும் ஆட்டி வைக்க தொடங்கிய பொழுது" நிலோ இனி நாம பழகுவது நல்லதில்லை" என்றான். புரியாமல் அவள் விழிக்க "இனியும் நீ என்  தோழி என்று கூறி நட்பை களங்கப் படுத்தக் கூடாது. என் குடும்பத்தில் உன்னை எனக்காக ஏத்துப்பாங்க. ஆன உங்கப்பா தீவிர கிருஷ்ண பக்தர் என்னை ஏத்துப்பாரா ?" என்றான்.

                            " எனக்கு உன்னை பிடிச்சிருக்கான்னு கேட்கமாட்டாயா ரகு? "என்றாள் இதயமும், இமைகளும் படபடக்க. "இல்லை நிலோ உன் சூழ்நிலை புரியாமல், உன்னையும் உன் குடும்பத்தையும் குழப்பத்தில் ஆழ்த்த, எனக்கு மனசு வரலை"என்றான்  கண்ணியம் குறையாமல்.

                            கைகளை நீட்டி விளக்கமளித்த போது நிலோ சட்டென்று அவன் கைகளை பற்றி விரல்வழியே தன்  மனதை வெளிபடுத்த முனைந்து பின் வார்த்தைகளை துணைக்கு அழைத்தாள். "உனக்கு என்னை விட நல்ல பெண் கிடைப்பாள். ஆனால் நீ யாருமே தவறவிட முடியாதவன் ரகு" "ஐ கான்ட் மிஸ் யூ" என்றாள்.

                                      மூன்று ஆண்டுகளாக ஒரு கோப்பை தேநீரில் ஒவ்வொரு மிடறாக, சுவையாக நகர்ந்த நேசத்தை அப்பாவிடம் கூறியபோது "கூட்டிவா" என்றார். அவன் தன்னை ரகமத் என்று அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டதும், கைகுலுக்கி டின்னர் முடித்து, வழியனுப்பியபின் மகளிடம் யோசிக்க சிறிது அவகாசம் கேட்டார்.

                                         விபத்தில் தொடங்கிய காதலுக்கு மீண்டும் ஒரு விபத்தே உதவிசெய்தது என்பதா? அல்லது ரகுவின் மேன்மையை நிலோவிற்கு உணர்த்தியதை போல, அவள்  அப்பாவிற்கு உணர்த்த நடந்ததா? இன்னமும் புரியவில்லை. ஒரு வணிக வளாகத்தில் செயலிழந்த லிப்டில் இருந்த ஐவரை உயிரை பணயம் வைத்து ரகமத் காப்பாற்ற அந்த ஐவரில் ஒருவாராக இருந்தார் நிலோவின் அப்பா. உண்மையில் அவர்களின் திருமணமும் அந்த செயலிழந்த லிப்டில் நிச்சயிக்கப் பட்டிருந்தது. இப்போது திருமண ஆடை வாங்க அழைத்துப் போவதாய் அவன் சொன்னதால் நிலோ காத்திருக்கிறாள்.                   
                                   போனில் வந்த ரகு கெஞ்சினான். "நிலோ டியர், கொஞ்சம் பொறு, வந்துட்டே இருக்கேன்." எப்போ வருவாய் ரகு என்று கேட்டதற்கு வழியிலே கோர்டுக்கு அருகே ஒரு பைல் கிடந்ததுடா. எக்கச்சக்க பேப்பர்ஸ் கூடவே இன்று கோர்டில் ஆஜராகும் படி ஒரு நோட்டீஸ் வேறு. பாவம் யாருக்கு என்ன பிரச்சனையோ? இப்போ நான் 5ஆம் நம்பர் கேட்டுக்கு பக்கத்தில்தான் இருக்கேன் டியர். யாராவது பொறுப்பான நபர்கிட்டே ஒப்படைச்சுட்டு வந்துடறேன். ப்ளீஸ் வெயிட் புன்னகையோடு போனை கட் பண்ணிவிட்டு வெகுநேரம் காத்திருக்கும் நிலோ கண்ணெதிரே இருக்கும் டீ.வியை உயிர்ப்பித்தால்தான் தெரியும் கோர்டில் வெடித்த குண்டில் ரகு என்கிற ரகமத் உருத்தெரியாமல் சிதறி ஒரு மணி நேரம் கடந்த சேதி.


பி .கு ;      டெல்லி யில் உச்சநீதிமன்றத்தின் 5 ஆம் நம்பர் கேட்டில் நடந்த குண்டுவெடிப்பின் பின்விளைவு (!)            
                                                                     -கஸ்தூரி