கைப்பை- 1

அமென்!!

உலகின் வெகு சுவாரஸ்யமான விசயங்களில் ஒன்னு பெண்களுடைய கைப்பை என சொல்லகூடிய ஹான்ட் பேக்! ஒரு பெண்ணின் கைப்பை முழுமையாக பார்க்கமுடிந்தால் கூட அவளைப்பற்றி எடைபோட்டுவிட முடியாது. ஆனால் அத்தனை சுலபமாக அவளது கைப்பையையும்  (நம்பிக்கையை) பெற்று விட முடியாது!! இப்போதெல்லாம் கைப்பையின் அளவு குறையக்குறைய அதன் விலை அதிகமாக இருக்கிறது! பயன்படுத்தும் கைப்பையை கொண்டே அந்த பெண்ணின் ரசனையை, வயதைக்கூட  ஊகிக்கமுடியும்.



வலைச்சரம் எனக்கு பல புதிய விஷயங்கள் கற்றுத்தந்திருக்கிறது. அதில் ஒன்று கம்போ பதிவுகள். இப்படி பதிவிடுவதால் பல சின்ன விசயங்களுக்காக தனிப்பதிவுகள் வீணாக்கவேண்டாம் அல்லவா? எனவே இனி கைப்பை எனும் தலைப்பில் இப்படி கம்போ போடலாம்னு பார்க்கிறேன்.

டைரி;
         பாரி முல்லைக்கு தேர் கொடுத்த கதையையும், பேகன் மயிலுக்கு போர்வை கொடுத்த கதையையும் கேட்கும் போது அவங்களுக்கு என்ன லூசா என்று தோன்றும். நான்  ஒரு முறை அண்ணா ரவி சார் கிட்ட அதை கேட்கவும் செய்தேன்" ஏன் சார் முல்லைக்கு தன் தேரை கொடுத்த பாரி நடந்தே அரண்மனை சேர்ந்தார்னு பாடத்தில் போட்டுருக்கே, தேரைதானே கொடுத்தார்? குதிரையில் அரண்மனை  திரும்பியிருக்கலாமே என்று? சார் சிரித்த படி" அட! ஆமா மைதிலி, ராஜா குதிரையையும் விட்டுட்டு வரவும், குதிரை முல்லைகொடியை சாபிட்டுடுச்சாம் என்றார். அவர் அப்படிதான் வகுப்பில் சொல்ல முடியாத விளக்கங்கள் என்றால் ஜோக் சொல்லி முடித்துவிடுவார். ஜெயா அம்மா அதற்கு வேறு விளக்கம் கொடுத்தார்கள். பிரபஞ்சனின் "துறவாடைக்குள் தொலைந்த காதல் மனம்" எனும் இலக்கிய ஆய்வு நூல் படித்த போது எனக்கு அம்மா சொன்னது சரிதான் எனத்தோன்றியது!

ஒடோமாஸ்;
      பின்ன எவ்ளோ நாள் தான் கொசுவத்தி சுத்துறது!! அது ஒருகிராமத்துக் கூட்டுக்குடும்பம். பயணம் முடிந்து வீடுவந்து சேர்ந்த அந்த மனிதர் தன் அம்மாவுடன் பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டு மாடியில் இருக்கும் தன் அறைக்குப்போய் பெட்டியில் உள்ள பொருட்களை எல்லாம் தன் அலமாரியில் அடுக்கிவிட்டு உடை மாற்றுவதற்காக கதவை சாத்தமுயன்ற போதுதான் கவனித்தார், அறையின் மூலையில் அந்த ஜீரோ வாட்ஸ் வெளிச்சத்தில் புத்தகம் படித்துக்கொண்டிருக்கும் அந்த ஒன்பது வயது சிறுமியை.
"பாப்பா, நீ அம்மாகூட ஊருக்கு போகலயாடா?
'அப்பா! நீங்க எப்போ வந்தீங்க?
அடுத்தநாள் மாலை தன் மகள் அழைத்த அப்பா "பாப்பா இப்போ லைட்டை போட்டுக்கிட்டு படிடா' என்றார்'அவள் தந்தை சொன்னதை செய்த போது வெளிச்சம் அறைமுழுக்க வெள்ளமென பாய்ந்தது. மற்ற சராசரி அப்பாக்கள்  என்றால் ஒன்பது வயதில் தராசு அல்லது நக்கீரன் (அப்பா அரசியல்வாதி அல்லவா? அந்த புத்தகங்கள் தான் அப்போது படிக்கக் கிடைத்தன) படிக்கும் மகளின் தனிமை மாற்ற முயன்றிருப்பார்கள். இப்படி லைட்டை மாற்றி இருக்கமாட்டார்கள் என்று பிற்காலத்தில் அவள் பல முறை நினைத்தபோதும் பதினைந்து வயதில் இவள் கையை பிடித்துக்கொண்டு "அம்மா குழந்தை மாதிரிடா! நீ தான் அவள் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும்" என்றவர். இவளுக்கு பதினேழு வயது ஆனபோது புத்தகங்கள் துணைக்கு வைத்துவிட்டு உயிர்பிரிந்தார் மைதிலியின் அப்பா!

பென் டிரைவ்;

   
  நான் ரிபீட் மோடில் போட்டு, இரவெல்லாம் கேட்கும் ஒரு பாடல்


பி.கு ;
முதல் முயற்சி! எப்டி இருக்குனு சொல்லுங்க:) அப்புறம் ஒரு விஷயம்.இது என் நூறாவது பதிவு!! ஐம்பதாவது பதிவில் படமெல்லாம் போட்டேன். இப்போ அனுபவம், நமக்கு மேல ஆயிரம், பத்தாயிரம் பதிவு போட்ட big shots எல்லாம் இருக்காங்க என்ற பாடத்தை தந்திருக்கிறது :))))