மாறவேண்டியது யாரு?

ஒரு முன் குறிப்பு:      அரசு வேலையில் அமர்ந்துவிட்ட பலரும், ஏன் ஆசிரியர்களும் கூட அத்துடன் தன் படிப்பு முடிஞ்சுபோச்சுனே நினைக்குறாங்க! அதைவிடுங்க செல்லுல பேசிக்கிட்டு இருக்கும்போதே ஒரு நம்பரை பார்த்துசொல்லவோ, ப்ளூடூத் ஆப்ஷன் பற்றிய அடிப்படை அறிவோ, நோக்கியா பேசிக் போனை கூட "எனக்கு இதெல்லாம் தெரியாது டீச்சர், என் பையன்/பொண்ணு தான் இதை பிரிச்சு சேர்த்துருவாங்க " என்றும், டச் அண்ட் டைப் போன் வைத்திருந்த ஒரு தோழி அதில் டைப் மட்டுமே பண்ணிகொண்டும் இருக்கிறவர்களே அதிகம்.

                                            என் வீட்டுவேலைகளை பகிர்ந்துகொள்ள ஒரு ஆள் தேவைப்பட்டது! செல்லம்மா அக்காவை(Maid) கேட்டேன். அவர் எதிர்வீட்டில் வீட்டுவேலை செய்துவந்தார். இன்டர்வியூ ஆரம்பம் ஆனது. அட எனக்குங்க, நீ என்ன பாடம் எடுக்குற? எத்தனாப்பு வரை எடுக்குற? போன்ற கேள்விகளுக்கு பின் டெர்ம்ஸ் அண்ட் கண்டிசன் எல்லாம் சொன்னபின், ரெண்டு சின்னச்சின்ன பிள்ளைகளை வைச்சுக்கிட்டு நீ திண்டாடுறியே னு தான் ஹெல்ப் பண்றேன் என்று ஒருவழியாய் என்னை செலக்ட் செய்தார். 
                                                  ஒரு நாள் மைதிலி நீதான் கம்ப்யூட்டர் ல கலர்கலரா படம் எடுகுறியே, என் பொண்ணு ப்ராஜெக்ட் செய்யணுமாம். பெரியகோவில் போட்டோ வேணும்னு எடுத்துத்தாரியா அப்டினாங்க செல்லமாக்கா. நீங்க சொல்றமாதிரி நிறைய போட்டோஸ் டவுன்லோட் பண்ணி எல்லாத்தையும் ஒரே போல்டர்ல போட்டு, காப்பி பண்ண pen driveவேணும். அதுவும் வைரஸ் இல்லாம இருக்கணுமே என்றேன். இப்டி சேர்த்தாபுல நாலஞ்சு வார்த்தைய போட்டா, அக்கா" நான் வித்யாவையே நாளைக்கு வந்து கேட்டுக்க சொல்றேன்' என்று என் சில சீனியர் சை போல் எஸ்கேப் ஆகிடும், நாமும் சாயங்காலம் ஷாப்பிங் போலாம் என்ற என் கற்பனை பலூனில், அதுக்கு போனவாரம் தான் புது pen driveவாங்கிக்கொடுத்தேன். நீ ப்ரீ ன சொல்லு இப்பயே போன் போடுறேன் என ஊசிகுத்த, நாளைக்கு வேணா வரசொல்லுங்களேன் என்று நான் தான் ரிவர்ஸ் அடித்தேன். வித்யாவோ  என்னமோ நான் தான் அதுபோட்டு வைத்த தஞ்சாவூர் டூர் ஐடியாவை கெடுத்ததா நினைத்து எரிச்சலை மறைச்சுகிட்டு வேலையை முடிச்சுகிட்டு போச்சு.
                             woman achievers,  list of abbreviation இப்டி எந்த தலைப்பு கொடுத்தாலும் சித்திக் அசராமல் பட்டியலிட்டு வருவான். எப்படி தெரியமா? பக்கத்துவீட்டு கல்லூரி மாணவனிடம் எட்டு ருபாய் இன்டர்நெட் கார்டு வாங்கிக்கொடுத்து "அண்ணா இதமட்டும் பார்த்து சொல்லுங்களேன் என்று வேலையை முடித்துக்கொள்கிறான். இப்போ ப்ராஜெக்ட் தலைப்பு எழுதுறேனோ இல்லையோ அட்ரெஸ் பாரில் என்ன எழுதணும் என்று மட்டும் கேட்டுக்கொள்கிறார்கள். ஒரு கிராமப்புற ஆசிரியர்க்கு அல்லது அத்தகைய சூழலில் வளர்ந்தோருக்கு தான் இந்த சித்திக் போன்றோரின் தேடலின்  ப்ரமிப்பு பிடிபடும். உலகமும் வேகமா போகுது, மாணவர்களும் ரொம்ப முன்னேறிட்டு இருக்காங்க. கற்றுக்கொடுக்கும் நான் தான்  அவர்கள் வேகத்துக்கு ஈடுகொடுக்கவேண்டும். முடியாவிட்டால் அவர்களை பின்னிழுத்து போடாமலாவது இருக்கவேண்டும் என்றே தோன்றுகிறது. இப்போ மாறவேண்டியது யாரு?

நீங்க இப்படியா ?

இல்லை இப்படியா?