குறும்பாவில் பட்ட விழுப்புண்கள்!

      

                   தலைப்புக்காக விஜூ அண்ணா என்னை மன்னிப்பாராக!! சில சமயம் நாம் பயன்படுத்தும் வார்த்தைகள் நம்மை படுத்தி எடுத்துவிடும். செலவழிந்த பணத்தை கூட சம்பாரித்துக் கொள்ளலாம், ஆனா விட வார்த்தையை மீட்க முடியாது இல்லையா?

               

    எனக்கு ஓரளவு வரையத்தெரியும். வளைகோடுகள் எல்லாம் பார்த்த மாத்திரத்தில் வரைந்து விடுவேன். கோலம் வரையும் போது வளைகோடுகளுக்காக இடம் மாறாமல் நின்ற இடத்தில் நின்றபடி இடப்பக்கமும், வலபக்கமும் வரையும் என்னை திறமையை(!?) என் அத்தை (மாமியார்) தன் தோழிகளிடம் பெருமையாக சொல்வதுண்டு. ஆனால் ஒரு கட்டம் வரைய சொன்னீங்கன்ன என்னால் முடியாது. அட ! ஒரு கோடுகூட நேர போடத்தேரியாதுன்னா பார்த்துகோங்களேன்:)) 

           

                   அதே போலதான் நேர்கோட்டு, இலக்கணச் சட்டத்துக்குள் அடங்கும் மரபுக்கவிதைகள்.  எனவே எனக்கு தோன்றிய, என்னுள் தோன்றிய, கவிதைகள் அப்படியே எழுதிவிடுவேன். அப்படி குட்டிகுட்டியாய் தோன்றுகிற கவிதைகளுக்கு ஹைக்கூ என்று நான் தலைப்பிடுவதில்லை. ஏனென்றால் எனக்கு நன்றாக தெரியும் நான் எழுதிய எதுவும் ஹைக்கூ இல்லை என்று. நிர்மலா சுரேஷ் அவர்கள் தனது ph.d ஆய்வுக்காக ஹைக்கூ என்றால் என்ன என்று விரிவாக எழுதிய புத்தகத்தை படிக்க நேர்ந்தால், உங்களுக்கும் தெரியும், இன்றைய பெரிய இலக்கிய மேதாவிகள் எழுதியிருக்கும் பலவும் ஹைக்கூ இல்லை என்று. எனவே என் குறுங்கவிதைகளுக்கு குறும்பா என பெயர் சூட்டினேன். 

  

              அசிஸ்டன்ட் டைரெக்டர் blog திரு. நந்தன் ஸ்ரீதர் அண்ணா குறும்பாவை பற்றி நிறைய சொன்னார். லிமரிக் வகை கவிதையின் தமிழ் முயற்சி தான் குறும்பா என பெயர்பெற்றதாகவும், அதன் வரலாறு மற்றும் கட்டமைப்பு, அதாவது இலக்கணம். அதற்கு மிக அழகான உதாரணம் ஒன்றை மேற்கோள் காட்டியும் இருந்தார்.

வள்ளுவரும் மாணவராய் ஆனார்.
திருக்குறளில் தேர்வெழுதப் போனார்
முடிவு வெளியாச்சு...
அந்தோ ஃபெயிலாச்சு…
பாவம் அவர் படிக்கவில்லை கோனார்

இப்போ உங்களுக்கே இந்த இலக்கணம் புரிந்திருக்கும். ஆம் ஐந்து வரிகள் இருக்கவேண்டும். முதல் இரு வரிகளுக்கும், கடைசி வரிக்கும் இயைபு, அதாவது ரைம் இருக்கணும் மூணாவது, நாலாவது வரி ஒரே ரைமில் முடியணும். இது எல்லாவற்றையும் சொல்லிவிட்டு, படைப்பாளியின் சுதந்திரத்திற்கு எந்த எல்லையும் இல்லை. எந்த இலக்கணமும் இல்லை. so இதே பேரில் தொடர்ந்து இந்த கவிதைகளை எழுதுவது உங்கள் தனிப்பட்ட விருப்பம் என்று கடைசியாகச் சொல்லி, சான்றோர்க்கு சான்றாய் வாதத்தை வைத்தார். ஏற்கனவே ஹைக்கூக்கள் பல கழுத்து நெரிந்து கொண்டிருக்கும் வேளையில், நாம்  இப்படி லிமரிக் (குறும்பா) வகையையும் கொலை செய்யவேண்டாம் என்ற முடிவுக்கு வந்தவளாய் என் குறுங்கவிதைகளுக்கு நல்ல பெயர் தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன். காசியானந்தன் அய்யா அவர்கள் நறுக்கு என்று தான் நறுக்குத் தெரித்தார் போல் எழுதும் கவிதைகளுக்கு பெயர்வைத்துவிட்டபடியால்,  நான் நறுக்கு என்று எழுதினால் என் படைப்பை, அவர் படைப்போடு ஒப்பிடும் ஒரு துர்பாக்கிய நிலை அவர்க்கும் ஏற்படும். துளிப்பா ரொம்ப தூங்குற மாதிரி இருக்கு. நிறைக்கும், மகிக்கும் பேர் வைக்கையில் கூட இவ்ளோ யோசிக்கவில்லை. பெயர் வைப்பது குறித்த என் ஒரு கவிதை படிச்சுகிட்டு இருங்க. நான் பெயர் தேடப்போறேன்.