நம்பிக்கையின் வேர்கள் !!!

கோடையின் இறுதிநாள் வரை
கொடுந்தகிப்பை பொறுத்து காத்திருக்கும்
வேர் அழுந்த ஊன்றி
வெற்றுக்கிளைகளோடு ஒற்றை மரம்.....

எஞ்சிய ஒன்றிரண்டு இலைகளிலும்
என்றென்றும் தேக்கி வைக்கும்
அண்டிவரும் உயிர்களுக்காய்
அன்பு எனும் அரிய வரம்!

கூடு தொலைத்த குருவியொன்று
நாடிவந்து மலர்த்தக்கூடும்
வாடி நிற்கும் மரத்திற்காய்
வசந்தத்தின் மெல்லிதழை....

நெடுங்கனவை ஊடறுத்து
தொடும் நினைவின் விரல்களைப்போல
நெற்றி சுடும் ஞானம் தரும்
முற்றம் நிற்கும் வேப்பமரம் !!